انسان آگاه پنج علامت داردعلامةُ الاِنتباهِ خَمْسٌ: 

1إذا ذَکَرَ المولی إفتَخَروقتی به یاد خدا می افتند به بندگی او افتخار می کنندواحساس حقارت نمی کند

2إذا ذَکَرَ نَفْسَهُإِفتَقَرزمانی که به یاد خودشان می افتند، احساس فقر می کنندبه اینکه همه محتاج خداوند هستیم هیچ کس نمی تواندخودرابی نیازازخداوند ببیند

3إِذا ذَکَرَ الدُّنیا اِعتَبَرآنها به یاد دنیا که می افتند عبرت میگیرند

هارون الرشید نامه نوشت برای امام کاظم (ع) که من را موعظه کن؟ امام برایش نوشت: هارون! هر چه در اطرافت می بینی موعظه و عبرت است

دریک روایت دیگری ازامام صادق(ع)آمده که إِذَا حَمَلْتَ جَنَازَةً فَکُنْ کَأَنَّکَ أَنْتَ الْمَحْمُولُ أَظوْ کَأَنَّکَ سَأَلْتَ رَبَّکَ الرُّجُوعَ بحارالانوار، ج68، ص 266) وقتی جنازه ای را دارند حمل می کنند، فرض کنید بدنی که روی تابوت حمل می شود شما هستید

مثل اینکه از خدا خواسته ای که تو را برگرداند، و حالا خدا تو را به دنیا برگردانیده؛ پس ببین چه کار باید انجام دهی

4وَ اِذا ذَکَرَ رَبَّهُ اِسْتَغْفَرَوقتی به یادخدامی افتدطلب آمرزش می کند

5إذا ذَکَرَ الاخِرَةَ اِسْتَبْشَرَوقتی به یادآخرت می افتدبه خودش بشارت می دهد(مواعظ العددیه، ص 413)